W niedzielę 4 października w Krubkach-Górkach odbyły się uroczystości upamiętniające 81. rocznicę pobytu mjr Henryka Dobrzańskiego ps. „Hubal” w tej miejscowości na terenie gminy Poświętne, których organizatorami byli Powiat Wołomiński, Gmina Poświętne oraz prof. dr hab. Witold Modzelewski z żoną.
Upamiętnienie kolejnych rocznic pobytu majora Hubala w Krubkach Górkach na stałe wpisały się w kalendarz wydarzeń rocznicowych w powiecie wołomińskim. Chociaż wydarzenie odbywa się na terenie prywatnym udostępnianym na tę okoliczność przez prof. Witolda Modzelewskiego to w jego organizację od lat angażuje się samorząd powiatu i Gmina Poświętne. W obchodach udział biorą przedstawiciele organizacji społecznych, młodzież szkolna, samorządowcy, przedstawiciele świata polityki. Coraz liczniej uczestniczą w nich również mieszkańcy.
W tegorocznych obchodach uczestnikom towarzyszył rzęsisty deszcz, przy akompaniamencie którego postać Henryka Dobrzańskiego p.s. Hubal, zaprezentował
Płk dr hab. Juliusz S. Tym powiedział: – Znajdujemy się w miejscowości Krubki Górki a właściwie na terenie posiadłości Pałacu w Krubkach Górkach. To właśnie tutaj 27 września 1939 roku dotarł 110 Pułk Ułanów rezerwowy dowodzony przez majora Henryka Dobrzańskiego ?Hubala?. W zasadzie była to tylko część Pułku, która zdecydowała się wraz z majorem przedzierać z grodzieńszczyzny na pomoc walczącej Warszawie. W momencie kiedy dotarli tu do Krubek, okazało się, że Warszawa kapituluje. w związku z tym ten trud kazał się nadaremny. Niemniej jednak wówczas major Henryk Dobrzański powiedział, że munduru nie zdejmie broni nie złoży i będzie kontynuował dalej walkę jako Oddział Wydzielony Wojska Polskiego. I to właśnie tutaj, to jest to miejsce, gdzie zapoczątkowano działalność tego oddziału, który nosił nazwę Oddział Wydzielony Wojska Polskiego i walczył aż do 30 kwietnia 1940 roku czyli do śmierci Majora Hubala. Oczywiście już nie tutaj tylko na ziemi kieleckiej. Myślę, że z perspektywy czasu, możemy spokojnie ocenić, że major Henryk Dobrzański Hubal, był tym oficerem, który po przegranej kampanii 1939 roku, ocalił honor Wojska Polskiego ? powiedział m.inn.
Płk dr hab. Juliusz S. Tym to pracownik naukowy Akademii Sztuki Wojennej, absolwent Wydziału Historii UAM w Poznaniu. Autor i współautor wielu książek i opracowań dotyczących polskiej kawalerii i broni pancernej w okresie międzywojennym i podczas II wojny światowej m.in. Kawaleria w operacji i walce; Mokra, Działoszyn 1939; Polska 1. Dywizja Pancerna w Normandii. Nakładem Wydawnictwa Tetragon ukazały się dotychczas cztery książki prof. Juliusza S. Tyma, Pancerni i ułani generała Andersa; Szkolić?, Doskonalić?, Być w gotowości do?; Wielkopolska Brygada Kawalerii w kampanii 1939 r. oraz Najnowocześniejsza armia II Rzeczypospolitej. Rzecz o motoryzacji wojska Polskich Sił Zbrojnych.
Wykład wygłoszony przez Płk dr hab. Juliusza S. Tyma nagrodzony został gromkimi brawami.
Na szczęście dalszej części uroczystości deszcz już nie zakłócał.
Prowadzący powitał gości, którzy w tym roku wyjątkowo licznie stawili się w Krubkach Górkach m.in.: Henryk Sobierajski wnuk majora Henryka Dobrzańskiegoi, poseł na Sejm RP Piotr Uściński, radni Sejmiku Województwa Mazowieckiego: Katarzyna Lubiak i Konrad Rytel, Adam Pietrzak – przewodniczący Rady Powiatu Wołomińskiego, Adam Lubiak ? starosta wołomiński, Piotr Borczyński ? wicestarosta wołomiński, Sylwester Niźnik ? wójt Gminy Poświętne, Kazimierz Wiechecki – przewodniczący Rady Gminy Poświętne, komendant Państwowej Straży Pożarnej w Wołominie brygadier Andrzej Wysockimi i wielu, wielu innych.
Henryk Sobierajski wnuk majora Henryka Dobrzańskiego witając się z uczestnikami powiedział: – Nie pierwszy raz tu jestem. Dziękuję za zaproszenie. Chciałbym podzielić się z państwem swoją refleksją na temat wspaniałej prelekcji pana pułkownika. Proszę państwa, ja poza tym, że jestem wnukiem Majora Dobrzańskiego jestem też biografem majora Dobrzańskiego i sercu miłe dla mnie są wszystkie słowa z pańskiego wystąpienia, szczególnie jeżeli ktoś tak pięknie mówi, zgodnie z prawdą i bez kartki? Panie pułkowniku, mam tu dla pana portret majora. Chciałem w ten sposób wyrazić wdzięczność za to, że w pięknych słowach i prawdziwy słowach przekazał pan nam ciekawe fakty z życia mojego dziadka. Panie pułkowniku bardzo dziękuję.
To zdjęcie ma swoją historię. (?). To zdjęcie ma taką historię że w 1938 roku major podarował je swojej matce z dedykacją: ?Mojej ukochanej Mamie z wdzięcznością za trud jaki włożyłaś w wychowanie nie na porządnego człowieka?.
Panie pułkowniku z wielką wdzięcznością za wspaniałą prelekcję. Dziękuję ? powiedział wręczając Juliuszowi Tymowi portret majora.
W dalszej części wystąpień Katarzyna Lubiak, radna Sejmiku Mazowieckiego odczytała oficjalnych list od Małgorzaty Gosiewskiej, Wicemarszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej:
?Uczestnicy i organizatorzy 81 rocznicy pobytu w Górkach majora Henryka Dobrzańskiego pseudonim Hubal.
Szanowni państwo. Serdecznie pozdrawiam wszystkich, którzy zebrali się, by wspólnie uczcić 81 rocznicę pobytu majora Henryka Dobrzańskiego pseudonim Hubal w Krubkach Górkach.
Kolejny raz przywoływana jest sylwetka żołnierza, który walczył do końca i którego można nazwać rycerzem Kampanii Wrześniowej. Czynicie to państwo w wyjątkowym czasie, w roku, w którym obchodzimy setną rocznicę zwycięstwa w wojnie z bolszewikami, w której to nasz bohater uczestniczył. Brał bowiem udział w ofensywie Kijowskiej skutecznie walczył także podczas kontrofensywy pierwszej Armii Konnej Siemiona Budionnego. Za walkę pod Borowem odznaczony został orderem wojennym Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych po raz czwarty i awansowany na porucznika w sierpniu 1920 roku. Jednak najlepiej swój żołnierski talent, niezłomny charakter oraz głęboki patriotyzm major Dobrzański ujawnił w walce z niemieckim najeźdźcą w 1939 roku odnosząc wraz ze swoimi podkomendnymi wiele zwycięstw. Do swoich żołnierzy mówił wówczas: ?Broni nie złożę munduru nie zdejmę. Tak mi dopomóż Bóg? i słowa dotrzymał.
Pragnę podziękować organizatorom i uczestnikom dzisiejszych obchodów 81 rocznicy pobytu w Krubkach Górkach majora Henryka Dobrzańskiego pseudonim Hubal za to, że kultywują pamięć o tym wybitnym i wytrwałym żołnierzu, który stanowi bardzo dobry przykład do naśladowania dla młodych pokoleń. Jestem przekonana, że dzisiejsze uroczystości w sposób godny czczą pamięć naszego bohatera?.
Jako kolejny głos zabrał Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Piotr Uściński:
– Wielebni księża, Panie profesorze, Panie starosto, Panie Wójcie, szanowni żołnierze poczty sztandarowe, wszyscy zebrani goście, samorządowcy i mieszkańcy Poświętnego, Krubek Górek, okolic i całego powiatu a może i spoza powiatu
Cieszę się że jestem z państwem i to jest dla mnie zawsze wielki zaszczyt być tu z Wami w tym miejscu. Gratuluję organizatorom tego, że te uroczystości cały czas, z roku na rok są coraz piękniejsze jak i samo miejsce panie Profesorze (prof. Witold Modzelewski ? red.) też jest coraz piękniejsze. Gratuluję i widzę że w tym roku nawet przewiedzieliście to, że może popadać deszczyk i jest zadaszenie. Bardzo serdecznie gratuluję tego wszystkiego co tu każdego roku robicie.
Ale cieszę się też z tego, że jesteście państwo ? mieszkańcy, że jesteście tu ze swoimi dziećmi i tak jak wnuczek Henryka Dobrzańskiego dzisiaj nam powiedział, że Henryk Dobrzański zwrócił się do swojej matki mówiąc: Dziękuję że mnie wychowałaś na porządnego człowieka, tak ? myślę ? państwo, przyszliście tu dziś ze swoimi dziećmi, właśnie po to, żeby wychować te swoje dzieci na porządnych ludzi. Właśnie wzorując się na tej postaci Hubala, bo można być porządnym człowiekiem w każdych warunkach choć nie każdemu z nas przyjdzie stanąć w tak dramatycznej sytuacji przed jaką stanął Hubal kiedy musiał podjąć swoją decyzję? właśnie taką jaką podjął dlatego, że był porządnym człowiekiem. Dlatego, że Bóg, Honor i Ojczyzna to były wartości, które jemu przyświecały całe życie. Jak piękna jest to lekcja w swojej prelekcji dzisiaj wspomniał pan pułkownik wspominając życiorys Hubala. To był normalny człowiek, który szedł przez życie i też miał normalne problemy życiowe gdzieś w pracy, był żołnierzem miał problemy z awansami. Przez to, że był porządnym człowiekiem zmagał się ze zwykłymi trudnościami. Ale w tej chwili najważniejszej, kiedy musiał podjąć tą dramatyczną decyzję, podjął ją bez chwili wahania. Postanowił walczyć do końca. Oddał swoje życie za ojczyznę i za honor żołnierza polskiego i myślę, że każdy z nas, jak tu dziś jesteśmy w swoim życiu również zmaga się z różnymi problemami. Może z mniejszymi o mniejszej wadze decyzjami, ale pamiętajmy o tym, aby zawsze być porządnymi ludźmi, takimi, jakim był Henryk Dobrzański.
Chwała Jemu i chwała Bohaterom, którzy razem z nim walczyli. Cześć ich pamięci.
Adam Lubiak starosta wołomiński: – Szanowni państwo, panie profesorze, czcigodne wojsko, szanowne poczty sztandarowe, kochani kombatanci, droga młodzieży, szanowni przedstawiciele samorządu wszystkich szczebli, szanowni państwo mieszkańcy Poświętnego Krubek Górek i całego powiatu wołomińskiego?
?Jaki znak twój? Orzeł biały? ? to fragment wiersza Władysława Bełzy pod tytułem ?Katechizm polskiego dziecka? pochodzący z 1912 roku, który z pewnością odegrał wielką rolę w życiu Henryka Dobrzańskiego Majora Kawalerii Wojska Polskiego, który przyjął pseudonim ?Hubal?.
Postawa żołnierska Hubala stała się symbolem walki o wolność i niepodległość Polski. Symbolem poświęcenia dla ojczyzny. Płonący jak żagiel żołnierz ze stali, niezłomny, walczący do końca. Żołnierski styl życia wpoili mu jego przodkowie. Dziadek był powstańcem styczniowym w 1863 roku Pradziadek ? powstania listopadowego. W rodzinie od najmłodszych lat poznawał historię Polski i z pewnością odczuwał wielką dumę i przywilej bycia Polakiem. Jego miłość do ojczyzny znalazła wyraz w jego zaangażowaniu w Legionach Wojska Polskiego, do których wstąpił mając już 17 lat i podejmując walkę do chwały ojczyzny brał udział w I wojnie światowej, wojnie polsko-ukraińskiej, wojnie bolszewickiej, w której Polska odniosła zwycięstwo, którego setną rocznicę obchodzimy właśnie w tym roku. Następnie w drugiej wojnie światowej i całej Kampanii Wrześniowej, co dzisiaj już zostało wielokrotnie podkreślano. To właśnie we wrześniu 1939 roku przebywał tutaj, w Krubkach Górkach, formując na tej ziemi oddział liczący 180 żołnierzy pochodzących ze 102 i 110 Pułku Ułanów. Stąd wyruszył na czele oddziału do dalszej walki o Polskę i nigdy nie złożył broni. Świadectwo jego życia i poświęcenie nie poszło w zapomnienie. Jego postawa jest dla nas wezwaniem do aktywności wobec spraw i losów naszej ojczyzny. Hubal zapisał się w polskiej historii jako Bohater Niezłomny. A pamięć o bohaterach jest niezbędna do dalszego rozwoju naszego narodu. Pielęgnowanie tej pamięci wymaga od nas zaangażowania i wielkiego wysiłku. Bo jak mawiał marszałek Józef Piłsudski ?Naród, który traci pamięć przestaje być narodem.
Z kolei pragnąc przytoczyć słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, którego setną rocznicę urodzin obchodzimy także w tym roku: ?Musicie od siebie wymagać nawet gdyby inni od was nie wymagali??
Taka uroczystość jak dzisiejsza stanowi świadectwo, że pokazujemy i przekazujemy następnym pokoleniom.
Dziękuję wszystkim zaangażowanym w coroczne upamiętnianie tego ważnego wydarzenia – pobytu Hubala w Krubkach Górkach.
Szczególne podziękowania składam panu profesorowi Witoldowi Modzelewskiemu, gospodarzowi tego miejsca, które co roku zaprasza i organizuje te wydarzenia wspólnie z powiatem wołomińskim.
Dziękuję bardzo serdecznie panu Henrykowi Sobierajskiemu, wnukowi majora Henryka Dobrzańskiego za to za obecność za świadectwo żywej relacji międzypokoleniowej pomiędzy wydarzeniami, w których brał udział Pana dziadek a dzisiejszym pokonaniem.
A pana obecność w sposób szczególny nadaje dzisiejszemu wydarzeniu wyjątkowy charakter. Bardzo dziękuję.
Dziękuję także wójtowi gminy Poświętne Sylwestrowy Niżnikowi oraz pracownikom, zarówno Urzędu Gminy Poświętne jak i pracownikom Starostwa Powiatowego w Wołominie za przygotowanie dzisiejszych uroczystości i za zaangażowanie.
Dzisiaj składamy hołd bohaterowi Henrykowi Dobrzańskiemu pseudonim Hubal a także wszystkim bohaterskim obrońcom naszej ojczyzny.
Dziękujemy im za ich męstwo, postawę i ofiarę.
Cześć ich pamięci!
Szanowni państwo. Z tego miejsca chciałbym jeszcze poinformować o tym, że powiat wołomiński, w ramach setnej rocznicy Bitwy Warszawskiej, wydał pamiątkowy medal właśnie na tą okoliczność. Dzisiaj będę chciał przekazać, z uwagi na obostrzenia, na koronawirusa, może w inny sposób, niż chcielibyśmy to uczynić, ale chciałbym, aby te pamiątkowe medale dzisiaj trafiły, przede wszystkim do gospodarza tego miejsca, pana profesora Witolda Modzelewskiego, do pana Płk dr hab. Juliusza S. Tyma, który wygłosił prelekcje, do księży, którzy w sposób bohaterski koncelebrowali dzisiejszą mszę świętą, z uwagi na chwilowe anomalie pogodowe.
Dziękuję wszystkim państwu za obecność, za to że jesteście tutaj z nami, ponieważ jesteś żywym dowodem na to, że w naszych sercach zawsze i jest i będzie miłość do ojczyzny Dziękuję bardzo.
Sylwester Niżnik, wójt Gminy Poświętne: – Chciałbym tutaj dołączyć się do słów pana starosty i bardzo serdecznie podziękować wszystkim państwu tutaj zgromadzonym bo dzisiejsza sytuacja jaka miała tu miejsce zdarzyła się chyba po raz pierwszy w naszych dziejach. Nie ukrywam, że w długich dziejach tego deszczu nigdy nie było. Natomiast dzisiaj na mamy taką anomalię pogodową jak pan starosta powiedział.
W dniach 27 – 29 września w 1939 roku w Krubkach Górkach przebywał Henryk Dobrzański z pozostałości 102 i 110 Pułku Ułanów sformułował swój oddział w sile 180 ludzi. Zatem Krubki Górki są tym wyjątkowym miejscem na trasie marszu oddziału ?Zielonego Wojska Polskiego?. Major Henryk Dobrzański nigdy nie uważał się za partyzanta. Był ostatnim żołnierzem Rzeczypospolitej, który w mundurze chciał przetrwać do przyjścia odsieczy z zachodu. Patriota gorący, przywiązany do broni. Był to najwierniejszy z wiernych synów ojczyzny. Wspominając tych, którzy oddali życie za niepodległość ojczyzny, dążymy do wypełnienia tego ważnego przekazu własnym, wytrwałym wysiłkiem. Żyjąc w wolnej Polsce, której major Henryk Dobrzański i jego żołnierze służyli całym swoim życiem, mieszkańcy Gminy Poświętne oddają cześć wielkiemu patriocie i jego żołnierzom.
Cześć i chwała bohaterom!
Profesor Witold Modzelewski: – Cieszymy się z tego dzisiejszego spotkania. Mamy nadzieję, że ten dzień, chociaż naznaczony tym wyjątkowym wydarzeniem pogodowym jest dobrą zapowiedzią naszych kolejnych spotkań w tym miejscu. A za to, że wszyscy państwo tu dziś z nami jesteście bardzo serdecznie dziękujemy. Naszą rolą, z panem Henrykiem Sobierajskim jest zakomunikować o stanowisku Kapituły. Ci z państw, którzy pierwszy raz o tym usłyszą, bo już mieliśmy okazję o tym informować na naszych poprzednich spotkaniach, wiedzą, że powstała Kapituła Krzyża imienia Henryka Dobrzańskiego ? Hubala. (?) Paremia krzyża jest trudna ale mówiąc najprościej oznacza ona ?Być wiernym do końca? ? czyli nie odstąpić od tego, czemu chciało się być wiernym. Jak wiemy, w tej głębokiej treści jest przesłanie życia pana Henryka Dobrzańskiego.
Nasza Kapituła, której mam zaszczyt być członkiem, pan Henryk ? jako potomek Hubala jest z oczywistych względów pierwszą osobą w Kapitule. Mój zaszczyt polega na tym, że w niej uczestniczę. Zacznę może od smutnej refleksji?
Wszystko będzie zapomniane. Najpierw się zapomina o ludziach, później się zapomina o ich grobach. Jeżeli kogoś chcemy zachować w naszej świadomości to przede wszystkim musimy chcieć. Czyli musi być wola – wola pamięci.
Bo wszystko odchodzi razem z czasem w niepamięć. i ten pomysł żeby kapituła mogła jako prywatny medal odznaczać osoby, które mogą stanowić kontynuację podstawy naszego patrona. Niech to będzie nasz pomysł, nasz wkład w tę pamięć, która odchodzi.
Myślę, że ? wyrażę własny pogląd w tym momencie, że medal prywatny ma swoją przewagę tego rodzaju, nad innego rodzaju orderami. Każdy kto go otrzymał, kto jest kawalerem tego medalu, jest nośnikiem pamięci czynu i zasady w pewnym sensie kontynuuje życie tego kto jest patronem
Więc w takim sensie, sądzimy, tak mi się wydaje, że właśnie dzięki temu, medalowi wielcy współcześni, bo również zostali odznaczeni zmarli, będą pamiętać również o tej postaci i czuć się potomkami, tym polskimi potomkami, następcami majora Henryka Dobrzańskiego.
(?) Henryk Sobierajski: – W tym roku przyznaliśmy order dwóm osobom. Pierwszą z tych osób jest Pan Tadeusz Krebs, człowiek, który założył Stowarzyszenie Hubalczyków i Westerplatczyków, który w Ciechocinku w Sanatorium Gracja, nigdy nie odmówił pomocy Hubalczykom ani Westerplatczykom. Przez 40 lat przyjeżdżali tam do niego, leczyli się. W tej chwili już nie ma żadnego Hubalczyka. Niestety oni już wszyscy odeszli. Natomiast on do końca był idei hubalowskiej wierny i to miał w sercu, ma w sercu. Mieszka dalej, już jako emerytowany człowiek w Ciechocinku.
Drugą osobą jest osobą państwu z pewnością dobrze znana – czyli Krzysztof Wielicki. Nasz taternik, himalaista. Pierwszy człowiek, który wszedł z Leszkiem Cichym, 40 lat temu, zimą, wszedł na ośmiotysięcznik a później wsławił się tym, że jako himalaista dokonał samodzielnego wejścia na ośmiotysięcznik. Człowiek, który ma koronę Himalajów, który do końca jest wierny wspinaniu się po górach, bo jak państwo wiecie dalej jest kierownikiem wszystkich wspaniałych wypraw naszych alpinistów i himalaistów.
Po wszystkich wystąpieniach okolicznościowych przyszedł czas na Apel Poległych, który odczytała porucznik Katarzyna Dębińska z I Brygady Pancernej im. Tadeusza Kościuszki w Wesołej.
Po Apelu nastąpiło oddanie salwy honorowej. I złożenie wieńców przez liczne delegacje.
Uroczystość zakończył koncert w wykonaniu Orkiestry Wojska Polskiego.
Więcej informacji z Powiatu Wołomińskiego
Bezpieczeństwo w szkołach – jak zapobiegać tragediom?
Marki – piątkowe zdarzenie w SP2 – informacja dyrektor szkoły
82-latek jechał pod prąd DW 629. Doprowadził do koszmarnego wypadku.
Darmowe badania okulistyczne w Legionowie
Nowi ochotnicy w szeregach 5 Mazowieckiej Brygady OT
Koleje Mazowieckie przekazały Stacji Muzeum kabinę maszynisty z pojazdu EN57-935
Innowatorzy Mazowsza wybrani
Marki – Budowa miejskiego żłobka– większa dotacja, większe możliwości
Pasażerka przewróciła się w pociągu relacji Warszawa Wileńska – Tłuszcz. Wezwano na pomoc karetkę.
