Wiele w małym

rozmowa z Mariuszem Stelągowskim

– Skąd pomysł na serwis internetowy o muzyce metalowej?

– Pomysł powstał jakieś oosiem lat temu, kiedy byłem w III klasie LO po zapoznaniu się z kilkoma numerami magazynu Thrash’em All i znajdującej się w nich rubryce podziemnej, którą wkuwałem niemal na pamięć. Początki Multum In Parvo to tysiące pokserowanych stron leżących na podłodze i ja siedzący nocami wśród nich sortujący i spinający je w gotowe egzemplarze. Jednocześnie, wraz z wydaniem pierwszego numeru na papierze, Multum In Parvo zaistniał również w Internecie (co czyni go obecnie jednym z najstarszych serwisów metalowych w Polsce), jednak w zdecydowanie innej formie niż obecnie. Ukazało się też kilka numerów Multum In Parvo w formie zina off-line poświęconego tylko i wyłącznie muzyce, co było wówczas absolutną nowością jeżeli chodzi o Polskę.

– Co znaczy „Multum In Parvo”?
– Szukając tytułu sięgnąłem po słownik wyrazów obcych i spisałem kilka haseł. To najbardziej przypadło mi do gustu. „Multum In Parvo” znaczy po łacinie „Wiele w małym”. Wiele różnych pomysłów, inicjatyw i przedsięwzięć skupionych pod jednym szyldem…

– Masz okazję rozmawiać z zespołami metalowymi niemal z całego świata… Jak postrzegana jest polska scena metalowa w świecie? Czy jest tak jak z muzyką pop, że Polska to taki muzyczny zaścianek, czy jest może inaczej?

– Wiele naszych zespołów gra regularne trasy poza granicami kraju, wydaje płyty dla zagranicznych wytwórni, udziela wywiadów zachodnim pismom, a niekiedy zdobi okładki tych magazynów. Zdobył największy sukces i przetarł niejako szlak dla innych zespółVader. Można nie lubić ich obecnej twórczości, ale za to co zrobili trzeba szanować! Tysiące koncertów – często jako główna gwiazda – po Europie, Stanach Zjednoczonych, Japonii, niedawno trasa po krajach byłego Związku Radzieckiego a wkrótce po Afryce. Zespół znany chyba przez każdego fana muzyki metalowej na świecie, ceniony również przez wielu muzyków – tych młodszych często przyznających się do inspiracji nim, ale również tych uznanych jak choćby Slayer, Deicide czy Cannibal Corpse. Zespołów rozpoznawanych i cenionych za granicą mamy oczywiście dużo, dużo więcej. Długo by je wymieniać. Mamy bardzo silną scenę death metalową. Wielu twierdzi, że najlepszą i najsilniejszą w Europie! Tak, polska muzyka metalowa to jedna z nielicznych, której nie musimy się wstydzić.

– Jakie masz plany jeśli chodzi o MIP?

– Od pewnego czasu przymierzam się ze znajomym do założenia małej, niezależnej wytwórni. Chciałbym ruszyć już w sierpniu z debiutanckim materiałem mojego projektu Digital Suicide zawierającego trzy odhumanizowane kawałki surowego i zimnego industrialu inspirowanego MZ412 i GGFH. Niektórzy widzą w tym soundtrack do filmów s-f. Jeżeli ktoś lubi chore i oddziaływujące na wyobraźnię dźwięki może się ze mną skontaktować. Pracuję również nad okładką i oprawą graficzną książeczki na płytę dla jednego z warszawskich zespołów i dwoma teledyskami – futurystycznym obrazem dla Digital Suicide w całości zrobionym na komputerze oraz scenariuszem clipu dla innej stołecznej grupy. Poziom serwisu chciałbym oczywiście rozwijać, jednak nie zależy to już tylko ode mnie, ale również od ludzi, którzy poza mną udzielają się na jego lamach. Zainteresowanych zapraszam na www.mip.av.pl