Od 18 lat działa w naszym województwie Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym, które pomaga osobom z równoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu. Rozmawiam z Bożeną Więckowską, która w TPG jest koordynatorką rehabilitacji w ramach programu FIO.
– Od kiedy Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym pomaga potrzebującym i jak zrodził się pomysł projektu ?Rozmawiam Dotykiem??
– Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym powstało w 1991 roku i od tego czasu staramy się pomagać naszym podopiecznym, czyli osobom z równoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu. W naszej bazie mamy zarejestrowanych ok. 2000 osób głuchoniewidomych, jednakże szacujemy, że liczba ta wynosi ok. 7000. Ludzie pozbawieni dwóch najbardziej potrzebnych zmysłów – wzroku i słuchu wymagają specjalistycznej pomocy rehabilitacyjnej. Staramy się na ten cel zdobywać pieniądze poprzez pisanie wniosków w ramach różnych programów. W 2008 roku dostaliśmy dofinansowanie na rehabilitację z Funduszu Inicjatyw Obywatelskich (FIO).Nazwaliśmy ten program ?Rozmawiam dotykiem?, gdyż dotyk dla osób głuchoniewidomych jest podstawową formą funkcjonowania w życiu codziennym oraz komunikacji z innymi ludźmi.
– Czy osoby z dolegliwościami związanymi z jednoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu mogą na co dzień normalnie żyć, wykonywać proste czynności, uczestniczyć w życiu społecznym?
– Osoby głuchoniewidome chcą żyć tak jak wszyscy inni ludzie. Chcą sami sprzątać swoje mieszkania, gotować obiady, sami robić zakupy, chodzić na spacery, do szkoły, pracy, do kina czy teatru. Chcą spotykać się z przyjaciółmi, zwiedzać Polskę i świat, uprawiać sport. Trzeba im jednak zapewnić odpowiednie warunki do takiego funkcjonowania. I to właśnie ma na celu rehabilitacja tych osób, a w tym m.in. projekt, który realizowaliśmy.
– W jaki sposób odbywają się zajęcia dla głuchoniewidomych osób i w jakim stopniu mogą im pomóc?
– Zajęcia rehabilitacyjne odbywają się w miejscu zamieszkania osoby głuchoniewidomej. Jest to praca jeden na jeden, czyli w danym momencie jeden rehabilitant pracuje z jedną osoba głuchoniewidomą. Zatrudniamy wysoko wykwalifikowaną kadrę specjalistów, często przez nas przeszkoloną do tak specyficznej pracy. W ramach programu FIO odbywały się zajęcia z czynności dnia (nauka wykonywania podstawowych czynności domowych), orientacji przestrzennej (techniki poruszania się w terenie z białą laską), rehabilitacji ruchowej (wspomaganie prawidłowego rozwoju dzieci), rehabilitacji podstawowej (rozpoznawanie pieniędzy, nawlekanie igieł, itp.), zajęcia logopedyczne (szczególnie ważne dla osób zaimplantowanych), zajęcia z komunikacji (nauka metod porozumiewania się, np. alfabet Lorma, język migowy, daktylografia), zajęcia komputerowe (nauka obsługi komputera). Rodzaj rehabilitacji został dostosowany do indywidualnych potrzeb naszych podopiecznych.
– Jak głuchoniewidomej osobie mogą pomagać najbliżsi? Czy szkolicie też Państwo rodziny takich osób?
– Do zajęć rehabilitacyjnych są włączani członkowie rodzin. Szczególnie ważne jest to przy nauce metod porozumiewania się, a także wtedy gdy w procesie rehabilitacji biorą udział dzieci głuchoniewidome. Ich rehabilitacja wymaga ciągłości działań, dlatego też rodzice często wspomagają pracę rehabilitanta.
– Jak i gdzie mogą zgłosić się zainteresowani programem z terenów powiatu wołomińskiego?
– Wszystkie osoby, które chciałyby skorzystać z fachowej pomocy naszych rehabilitantów prosimy o kontakt telefoniczny 0 22 635-69-70 lub mailowy rehabilitacja@tpg.org.pl
Rozmawiała Sylwia Kowalska