Ona i On

Ryszard Stańczak
ordynator
Oddziału Położniczo-Ginekologicznego Szpitala Powiatowego w
Wołominie.

Kobieta nie „startuje" w
swoim rozwoju od razu z pewnego poziomu natężenia satysfakcji
seksualnej doznawanej przy kontakcie seksualnym, lecz musi się
nauczyć jej odczuwania

Przejawy
seksualizmu kobiety zależą od czynników biologicznych,
psychologicznych i socjologicznych. Na biologiczne składa się
konstytucjonalna siła potrzeb seksualnych oraz całokształt
mechanizmów anatomiczno-fizjologicznych, biorących udział w
reakcjach seksualnych. Czynniki psychologiczne wiążą się z
temperametem kobiety oraz właściwościami psychiki, które mogą
ułatwiać lub utrudniać reakcje seksualne.

Wpływ środowiska

Na czynniki
socjologiczne składają się wszelkie wpływy kulturowe, środowiskowe i
socjalne, które współdziałając z czynnikami
psychicznymi regulują zachowanie i odczuwanie seksualne.

Reaktywność
seksualna kobiet doznaje wahań, zwykle w kierunku jej obniżenia, w
związku z aktualnymi kłopotami, trudnościami życiowymi, przemęczeniem
fizycznymi psychicznym, w zależności od rodzaju partnera (jego
kultury, stylu przeżywania uczuć, którymi kobieta go darzy)
itp.

Muszą się uczyć

W odróżnieniu
od młodych mężczyzn, u których rozkosz seksualna pojawia się
już przy pierwszym kontakcie seksualnym, kobiety muszą uczyć się
przeżywania, odczuwania rozkoszy seksualnej, która nie pojawia
się u nich „automatycznie".

Kobieta nie
„startuje" w swoim rozwoju od razu z pewnego poziomu
natężenia satysfakcji seksualnej doznawanej przy kontakcie
seksualnym, lecz musi się nauczyć jej odczuwania. Ponieważ „uczenie
się" przebiega inaczej prawie u każdej kobiety, tu być może tkwi
właśnie tajemnica tak wielu sposobów, przy pomocy których
kobiety mogą osiągać satysfakcję seksualną. Proces uczenia się ma
więc zasadnicze znaczenie dla reakcji seksualnych kobiety oraz dla
jej rozwoju psychoseksualnego.

Wzrasta i maleje

Natężenie
satysfakcji seksualnej kobiety wzrasta stopniowo, między innymi pod
wpływem „uczenia się", do około 30 roku życia. W tym
czasie istnieją u kobiety największe szanse osiągnięcia pełnej
satysfakcji seksualnej. W następnych latach, tj. po 40 roku życia
natężenie satysfakcji seksualnej stopniowo obniża się i po
„sześćdziesiątce" utrzymuje się już na wyraźnie niższym
poziomie. Opóźnienie dojrzewania psychoseksualnego kobiety w
porównaniu z mężczyzną, u którego optimum przypada na
20 rok życia, przypisuje się istnieniu różnorodnych zahamowań
seksualnych nabytych w toku wychowania, których pokonanie
staje się warunkiem uzyskania prawidłowej reakcji seksualnej.

Dalszy ciąg
rozważań w następnych odcinkach.
Zapraszam do lektury.