Jan Pietrzak – Drugie kłamstwo katyńskie?

Od lat przyzwyczajani do obłudy polityków i fałszywej propagandy medialnej, na ogół lekceważymy różne drobne kłamstwa zamulające rzeczywistość. W przypadku katastrofy smoleńskiej powinniśmy jednak być bardzo skrupulatni, jeżeli nie chcemy by na prawdę o tym nieszczęściu czekały następne pokolenia tyle lat, ile my czekaliśmy na prawdę o zbrodni Stalina. Zbrodnia katyńska, to nie tylko dwadzieścia dwa tysiące strzałów w tył głowy, to również bezprecedensowa zmowa milczenia całych państw i społeczeństw. Kłamliwe milczenie było częścią tamtej zbrodni.

Tak więc analizując obecne oświadczenia władz i doniesienia mediów, miejmy odwagę domagać się wyjaśnień. Na przykład na takie proste pytania: – Kto, w jakim celu puścił informację, że polski samolot trzy razy podchodził do lądowania? ? Skąd wiadomo, że pilot otrzymał bezpośrednie polecenia od prezydenta? ? Dlaczego podawano inną niż w rzeczywistości godzinę katastrofy? – Ile czarnych skrzynek było w samolocie? Trzy, cztery czy pięć? ? Kto i po co przez godzinę przed wypadkiem filmował mgłę nad lotniskiem? – Czy rzeczywiście zdemontowano urządzenia nawigacyjne, które trzy dni wcześniej działały podczas lądowania premier ów Putina i Tuska?

To zaledwie kilka najprostszych pytań. Nie wynikają z żadnej spiskowej teorii, tylko z tego co podają telewizory i gazety. Dla czego łżą lub insynuują? Kto im podsuwa fałszywe tropy?

Wątpliwości innego rodzaju zgłasił gen. Petelicki w Rzeczpospolitej. Dotyczą zaniedbań polskich służb specjalnych i wojskowych w przygotowaniu i zabezpieczeniu wizyty naszej delegacji w Rosji. Z biegiem dni trudnych pytań będzie przybywać, a szum In

formacyjny będzie tak wielki, mieszanina fałszów, półprawd tak zagmatwana, że nikt już nie będzie wiedzieć o co chodzi. I wtedy właśnie ogłoszona zostanie jedynie słuszna analiza wypadku, bez wątpienia wygodna dla tych, którym zależy na ukryciu faktów. A my wyczerpani zamętem przyjmiemy ją za dobrą monetę. Drugie kłamstwo katyńskie może się udać. Nie wolno do tego dopuścić. Nie wolno w imię pożądanego pojednania z Rosją udawać, że z ich strony wszystko jest w porządku? Nie powinniśmy w imię zaufania do naszego rządu bezkrytycznie słuchać niejasnych wykrętów. Dziewięćdziesięciu sześciu poległym na służbie Polakom należą się nasza dociekliwość, upór, konsekwencja w ustaleniu wszystkich okoliczności narodowej tragedii.