Jolanta Michalik
Monika Sosnowska, Paweł Althamer, Cezary Bodzianowski, Robert Kuśmirowski, Piotr Uklański, Wilhelm Sasnal, Rafał Bujnowski, Julita Wójcik, Anna Baumgart – w powodzi nazwisk z niezwykle dziś różnorodnej oferty artystycznej czujemy się nierzadko oszołomieni jej bogactwem i wielowątkowością, zagubieni i zakłopotani pomimo gotowości uczestnictwa w kulturze.
Zainteresowani sztuką współczesną od dawna potrzebowali przekrojowego ujęcia, porządkującego wiedzę o polskim powojennym i bieżącym życiu artystycznym (ostatnie poważne opracowanie ukazało się pod koniec lat 70.!). Anda Rottenberg, historyk i krytyk sztuki, kurator licznych wystaw promujących polską sztukę w kraju i za granicą, przez lata szefowa Zachęty, dziś mocno zaangażowana w budowę Muzeum Sztuki Nowoczesnej, napisała świetną książkę o przemianach w sztuce polskiej lat 1945-2005. Prof. Maria Poprzęcka określa ją „podstawowym, bardzo potrzebnym, kompendium wiedzy o sztuce w Polsce drugiej połowy XX i początków XXI wieku”.
Rottenberg, w krótkich rozdziałach o przystępnej narracji, poprzestając na faktach i ograniczając komentarz autorski, pokazała, jak ugruntowała się pozycja artystów – eksperymentatorów, jak powstawały galerie – enklawy niezawisłej sztuki i zjawiska artystyczne towarzyszące procesowi transformacji.
„Sztuka w Polsce 1945-2005” zawiera mnóstwo kolorowych ilustracji i niezbędne minimum przypisów. W obszernym aneksie autorka zaprezentowała sylwetki artystów, krytyków, kuratorów i organizatorów życia artystycznego.
Anda Rottenberg,
„Sztuka w Polsce 1945-2005”
Stentor, Warszawa 2005
469 ss., cena ok. 58 zł