Przed pałacową publicznością wystąpili czołowi polscy muzycy jazzowi: Piotr Rodowicz grał na kontrabasie, Piotr Wrombel na pianinie, a Robert Majewski na trąbce. Muzykom towarzyszył nostalgiczny śpiew Joanny Bejm, która wykonała m.in. Uciekaj moje serce, Diabły w deszczu, Kiedy mnie już nie będzie.
Piotr Rodowicz wysoko ceni mistrzowskie aranżacje utworów Seweryna Krajewskiego. Przed wykonaniem wersji instrumentalnej m.in. Nocy św. Łucji, Wielkiej miłości czy Remedium przybliżał publiczności kontekst wykonywanych utworów, np.:
Co to jest czułość
Nie pamiętam
Co to jest miłość
Nie wiem
Więc czego szukam
Tak zachłannie
Po drodze gubiąc
Siebie?
(Co to jest czułość, sł. Magda Czapińska, muz. Seweryn Krajewski).
Kiedy za oknem niebo zaczęło się lekko zasnuwać mgłą i ciężkimi chmurami, publiczność wspólnie z Joanną Bejm nuciła: Gadu, gadu, gadu, gadu, gadu, gadu nocą, Baju, baju, baju, baju, baju, baju w dzień.
Piotr Rodowicz TRIO wraz z Joanną Bejm zaczarowali publiczność nastrojowymi piosenkami Seweryna Krajewskiego. Trudno było się obudzić z tego pięknego snu?