Co jakiś czas, powietrze leniwego bliskowschodniego libańskiego miasteczka przeszywają dziwne jęki… Mieszkańcy plotkują, tworzą się niebezpieczne teorie. Przyczyną zamieszania jest mały chłopiec chory na zespół Downa. Ulubionym miejscem małego Ghadiego jest ślepy balkon, z którego zwisają nóżki chłopca. Odgłosy, które wydaje, irytują sąsiadów do tego poziomu, że postanawiają zmusić rodziców chłopca do odesłania dziecka do domu opiekuńczego.
Wydaje nam się, że będzie to smutna, dramatyczna historia, nic bardziej błędnego. Film ?Anioł? to ogromna dawka pozytywnej energii mimo, że mówi o mieście, które się nie zmienia i ludziach, którzy się nie zmieniają, nie dorastają, aż do czasu…
Leba ? ojciec Anioła, do tej pory płynący z nurtem (przecież nawet poczęcia jego dzieci są efektem ?nacisków? społeczności) postanawia się przeciwstawić próbie odebrania mu syna mając w myślach słowa nauczyciela, że każdy ma w życiu do odegrania swoją rolę. I tą rolę odgrywają, nawet całą sztukę ? intrygę o chłopcu ? Aniele, który zstępuje na ziemię by chronić miasto i pomóc w nawróceniu jego mieszkańców. W intrygę powoli zostają wciągnięci, oprócz rodziny Leby, sąsiedzi. Wielokrotnie grozi im ?wpadka?. Jednak mit aniołów i demonów, w bądź co bądź religijnym miasteczku, jest na tyle silny, że sukces przerasta jego twórców, oczywiście pozytywnie. Film ?Anioł? na wesoło opowiada mądrą historię o podwójnej moralności, o presji społecznej, która jest przyczyną większych lub mniejszych dramatów, mówi o tym, że w gruncie rzeczy ludzie są dobrzy, że czasem trzeba dać im pretekst i możliwość honorowego wyjścia z sytuacji a nie zaganiać w kozi róg. W sytuacji, gdy sąsiedzi zaglądają sobie wzajemnie przez okna a ściany są zbyt akustyczne, ale dzieje się to w murach danego domu, przymyka się oczy a historia staje się tajemnicą poliszynela.
Pretekstem staje się Anioł. Miasto się zmienia, ludzie się zmieniają…
Warto przeżyć tą opowieść w kinie. Pozytywna, komiczna, prawdziwa. Każde miasto potrzebuje swojego Anioła. Poszukaj Go w swoim mieście. Zapraszam. Film do obejrzenia w sieci kin społecznych i Kinie za Rogiem.
Liban, państwo dla większości z nas egzotyczne, obce kulturowo tak jak i jego kinematografia a jednak… Atmosfera filmu bliska ?PRL-oskich czasów?, teraz szczątkowo występująca w bardzo małych miejscowościach i chyba nadal na wsi, gdzie ludzie żyją bliżej siebie zupełne przeciwieństwo obecnej alienacji w większych miastach.
Rafał Maj
Anioł (Ghadi) | Liban ? 2013 r. | premiera w Polsce 2015 r.
Reżyseria: Amin Dora. Scenariusz i główna rola: Georges Khabbaz