Jarosław Pleta ? terapeuta z wieloletnim doświadczeniem w terapii neurorozwoju (NDT), która wspomaga rozwój dziecka, twórca i wieloletni prezes T. R. A. D. Szansa opowiada o stosowanej metodzie i o możliwościach jakie ona daje dzieciom z mikrouszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego.
? Na czym polega Pana praca jako terapeuty?
? Zacznę może od tego, że na zajęciach pracuję z dzieckiem i jego rodzicami bądź opiekunami. Bez takiej współpracy efektów terapii nie będzie. W zasadzie to uczę rodziców jakie ćwiczenia powinni wykonywać ze swoimi dziećmi.
? Jakim dzieciom może pomóc stosowana przez Pana metoda?
? Dzieciom z nadruchliwością, z Zespołem ADHD, ADD, z Zespołem Aspergera, Zespołem Downa, z Syndromem FAS/FAE . Dziś uważa się, że około 21 procent dzieci ma mikrouszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (mózgu), które powodują szereg problemów. Dużą część tych deficytów można zniwelować, zmniejszyć negatywne efekty.
? Jakie są przyczyny mikrouszkodzeń o których Pan mówi?
? Przyczyn jest wiele i trudno je w tak krótkiej rozmowie wszystkie wymienić. Może to być spowodowane przebytymi przez mamę w okresie ciąży chorobami, zażywanymi w ciąży lekami, spożywaniem alkoholu ? czasem nawet w minimalnej ilości, czy narkotyków.
? Czy problem ten dotyczy tylko okresu ciąży?
? Rzecz w tym, że nie. Ważny jest także okres okołoporodowy oraz możliwe urazy po urodzeniu dziecka. Mikrouszkodzenia mogą być spowodowane np. poprzez zapętlenie (owinięcie pępowiną), wysokie temperatury, zatrucia, zarówno zbyt szybki poród jak i zbyt długa akcja porodowa i wiele innych przyczyn, które mogą ale nie muszą stać się powodem mikrouszkodzeń. Bardzo ważny jest też okres wczesnego rozwoju ruchowego dziecka. Szczególnie pierwszy rok tego rozwoju.
? Co Pan przez to rozumie?
? Dziecko rodzi się z pewnym wyposażeniem biopsychicznym. Jeśli występują problemy wynikające z zapisu genetycznego, kondycji psychofizycznej matki w czasie ciąży lub gdy działają ?uszkadzacze? (teretogeny: alkohol, narkotyki, leki, chemia) ? to takie wyposażenie biopsychiczne będzie powodem m.in. zaburzenia psychoruchowego dziecka. Jeśli okaże się, że w swoim rozwoju dziecko pominęło jakiś etap swojego rozwoju: nie raczkowało, zbyt wcześnie wstało i zaczęło chodzić to zaburzony został jego rozwój ruchowy, co może stanowić przeszkodę w rozwoju wyższych czynności psychicznych dziecka. Takie dzieci mogą mieć opóźniony rozwój ruchowy, mowę, brak koordynacji ruchowej, słabą pamięć czy zaburzenia koncentracji uwagi jak też wiele innych deficytów. W metodzie neurorozwoju, którą stosuję, poprzez odpowiednie ćwiczenia ? bodźcowanie zmysłu dotyku, wzroku, słuchu – uruchamiane są nowe połączenia neuronalne w mózgu. Częste dostarczanie bodźców sensorycznych, po pewnym czasie tworzy sieci neuronalne, które zastępują wcześniejsze połączenia. Zmienia się zachowanie dziecka, jakość relacji z rodzicami, poprawiają się funkcje poznawcze ? co pozwala dziecku na lepszą naukę. Nauczyciele i rodzice bywają dość często zaskoczeni pozytywnymi zmianami . Warunek poprawy ?jakości? funkcjonowania dziecka dotyczy konieczności powtarzania z nim w warunkach domowych pewnych sekwencji ćwiczeń, których uczę na zajęciach.