04. Nie czuję się zagrożony

O pracy w samorządzie powiatu, poczuciu bezpieczeństwa i szansach na rozwój rozmawiamy

z Edwardem Olszowym, przewodniczącym Rady Powiatu Wołomińskiego

– Od ponad czterech miesięcy jest Pan przewodniczącym Rady Powiatu Wołomińskiego. Pracuje Pan w samorządach od 1990 roku. Jak Pan ocenia obecną radę przez pryzmat swojego doświadczenia?

– Oceniam skład tej rady bardzo pozytywnie. Jak sięgnę pamięcią wstecz, to podobnie pozytywne wrażenie miałem co do pierwszej rady w Gminie Wołomin (1990 – 1994). Wówczas radni pracowali z wielkim oddaniem dla Wołomina. Podobnie jest z obecną radą powiatu. Jest w niej dużo nowych osób, ale takich, które chcą pracować. Pierwsze tygodnie nie były lekkie. Wiadomo, że przez szereg lat w starostwie i w radzie powiatu obowiązywał ten sam układ personalny i trzeba było trochę czasu i pracy poświęcić, aby ułożyć pracę .

– Na czym polega ta różnica pomiędzy poprzednimi radami a tą obecną?

– Nie chciałbym tu oceniać poprzedniej kadencji. Na pewno były wówczas rzeczy dobre, jak i takie, które zaliczyć można by po stronie minusów. I na tym swoją ocenę poprzedniej kadencji zakończę.

– W czym więc ta rada jest lepsza od poprzedniej?

– Na pewno lepsza jest współpraca pomiędzy starostwem wołomińskim a gminami i sejmikiem. Początkowo pracownicy starostwa, co było odczuwalne, obawiali się, że zmiana szefostwa w powiecie pociągnie za sobą masowe zwolnienia. Jak widać tych zwolnień nie ma i współpraca pomiędzy administracją a radą powiatu układa się bardzo dobrze. Chciałbym, aby taka współpraca, jaka jest obecnie pomiędzy zarządem powiatu a prezydium rady była do końca tej kadencji.

– Jaki cel Pan sobie stawia do osiągnięcia?

– Gdy przyjechałem z Wrocławia do Wołomina, jesienią 1983 roku, to Wołomin jawił mi się jako normalna miejscowość, nie gorsza od Piaseczna, Anina czy Komorowa. Z czasem uświadomiono mi, że opinia o Wołominie jest zupełnie inna. Osobiście uważam, że tak pejoratywna opinia o Wołominie jest całkowicie nieuzasadniona. Jako przybysz z innego miasta zamieszkały od 24 lat w Wołominie stwierdzam, że Wołomin, w zdecydowanej większości, zamieszkują uczciwi i pracowici ludzie. Natomiast łyżka dziegciu znajduje się wszędzie zwłaszcza w dużych miastach i na ich obrzeżach. Moim zdaniem, Wołomin jest skazany na sukces. To tylko kwestia czasu, kiedy nastąpi „5 minut dla Wołomina”. Chciałbym aby właśnie te „5 minut” nastało w tej kadencji samorządu. Jest wiele przesłanek, aby tak się stało i w dużej mierze to od nas – samorządowców tej kadencji zależy, czy tę szansę wykorzystamy.

– Co więc należałoby zrobić, aby te „5 minut” udało się wykorzystać?

– Najważniejsze jest to, żeby powiat, gminy naszego powiatu i władze sejmiku mazowieckiego wspólnie dążyły do stworzenia dobrej komunikacji kolejowej i drogowej. To stworzy szansę na rozwój. Są ogromne środki finansowe do pozyskania, jest też chęć ich pozyskania plus wolne tereny. Nasze samorządy wykazują zwiększoną aktywność w pozyskiwaniu środków unijnych dla dobra powiatu. Widzę duże możliwości rozwoju gospodarczego naszego regionu, który wystarczająco długo czekał na swoją szansę.

– Powiedział Pan, że ta rada rokuje lepiej niż poprzednie. Skąd taki wniosek?

– Z dużego zaangażowania w rozwiązywanie bieżących i zaległych trudnych problemów jak problem szpitala, Technikum w Zielonce, w Radzyminie itd.

– W poprzednich kadencjach był Pan orędownikiem mniejszych diet w radzie powiatu. Czy Pana zdanie w tej kwestii uległo zmianie?

-W tej sprawie rada przyjęła kompromisowe rozwiązanie i od 3 kadencji dieta nie uległa podwyższeniu. Niezmiennie część swojej diety przeznaczam regularnie na pomoc osobom potrzebującym. Mam nadzieję, że inni koledzy postępują podobnie, a jeśli nie to gorąco ich do tego namawiam.

– Radni pierwszej kadencji przekazywali swoje diety na wyposażenie specjalnej grupy policyjnej. Z tego co wiem to taka grupa przestała funkcjonować krótko po jej uposażeniu. Czy nie były to stracone pieniądze?

– Uważam, iż takie doraźne działania nie rozwiążą problemu bezpieczeństwa. Chciałbym bardzo, aby władze policji nie zmieniały tak często szefostwa w komendzie naszego powiatu.

– Dużo się u nas ostatnio mówi o poczuciu bezpieczeństwa. Czy czuje się Pan bezpiecznie w Wołominie?

– Muszę przyznać, że ja mam poczucie bezpieczeństwa. Nie czuję się zagrożony, chociaż wiem, że w tej sprawie należy podjąć zdecydowane działania kompleksowe, przy udziale wielu instytucji nie tylko policji

Rozmawiała Teresa Urbanowska