Przypomnij sobie wszystkie ważne zmiany w Twoim życiu – szkoły, miejsca pracy, przeprowadzki, przyjaźnie. Czy zwykle obawiałeś się tych zmian, czy też wychodziłeś im naprzeciw, śmiało stawiając czoła wyzwaniom? Gdy trafia się jakaś okazja – zawsze widzisz tylko dobre strony, czy podchodzisz pesymistycznie? Najtrudniej jest poznać samego siebie. Najtrudniej jest zachować wobec siebie niezbędny dystans gwarantujący obiektywizm.
Beata Witkowska
Proste pytanie, ale trudna odpowiedź: Kto tak naprawdę zna samego siebie?
Pierwsze ćwiczenie: proszę określić trzy dominujące cechy własnego charakteru. Nie tylko pozytywne lub negatywne, ale i te, które sami uważacie za najważniejsze.
Drugie ćwiczenie: zapytajcie najbliższych, członków rodziny, znajomych, jakie cechy oni u Was zauważyli. Czy jest zgodność? Jeśli tak – jesteście sobą. Jeśli nie – należałoby porozmawiać z osobnikiem, którego macie w sobie od urodzenia.
I tu często pojawia się trudność: – Jak dojść ze sobą do porozumienia? W pogoni za nauką, informacją, wiedzą, doświadczeniem, pieniędzmi…, a – przede wszystkim – zbyt szybko uciekającym czasem, brak jest miejsca na „stop-klatkę”. Napotykacie nieraz ludzi, którym wiele zamierzeń udaje się zrealizować, nawet wtedy, kiedy wszyscy od początku uważali je za nierealne. Wydaje się, że ich rytm życia jest inny: mają dużo czasu, osiągnęli stabilizację, są spokojni, potrafią dokonać wiele bez nadmiernego stresu. Są to ludzie, którym udało się osiągnąć zgodność cech osobowościowych z działalnością, którą prowadzą. Może to być własna działalność gospodarcza, ale także praca zawodowa wybrana zgodnie z ich charakterem.
Trudno jest pogodzić bezkonfliktowo osobiste zainteresowania z życiową koniecznością zarabiania pieniędzy na bieżącą egzystencję. Można doszukać się wielu możliwości, które nie są jeszcze wykorzystane do końca. Trudność polega na tym, że każdy musi znaleźć je u siebie sam. Można jednak nauczyć się, w jaki sposób je zauważyć i „zagospodarować”. Nie są to wcale rzeczy nierealne. Pokazujemy jak można je odszukać. Każdą wskazówkę nie tylko zilustrujemy sprawdzonym w osobistej praktyce przykładem, ale także pomożemy każdemu ustawić własny „drogowskaz”.
Uczymy dostrzegać rzeczy oczywiste. Wskazówki rozmieszczone są w różnych miejscach. Mogą to być bajki, piosenki, przysłowia, czy ukryte znaczenia słów.
Jako przykład można wykorzystać dwa, powszechnie znane, potoczne określenia: specjalista oraz znawca przedmiotu. Przy ich pomocy można także zilustrować różnicę pomiędzy informacją a wiedzą
Działania prowadzone przez człowieka mogą być ogólne lub uporządkowane.
Działania ogólne polegają na permanentnym zdobywaniu jak największego zasobu informacji, dającego ogólny obraz danej dziedziny. Taki człowiek uzyskuje miano znawcy przedmiotu.
Działania uporządkowane polegają na gromadzeniu informacji dotyczących wybranego fragmentu danej dziedziny. Taki człowiek zyskuje miano specjalisty.
Znawca przedmiotu, jak i specjalista nie zawsze posiadają pełnię wiedzy o charakterze użytkowym i mogą nie umieć zastosować w praktyce posiadanych informacji.
Wiedza to narzędzie, które pozwala posługiwać się posiadanymi informacjami.
Nasze spotkania mają za zadanie przekazanie informacji z jednoczesną prezentacją narzędzia. Na zakończenie jedna z fundamentalnych zasad przedsiębiorczości: Jeżeli ktoś robi coś bez przekonania to na pewno mu się nie uda. A dla równowagi: Nie ma rzeczy niemożliwych, są tylko te, których jeszcze nie zrobiliśmy. Bez kompleksów – zaczynamy.