Ocenia się, że około 10% społeczeństwa odczuwa mniej lub bardziej nasilone objawy depresji sezonowej. Najczęściej rozpoczyna się ona w trzeciej dekadzie życia, nie występuje po 55 roku życia. 2-3 razy częściej występuje u kobiet.
dr. Ryszard Stańczak
Wiele osób w sezonie jesiennym i zimowym skarży się na zmęczenie i senność, chandrę lub też wyraźne obniżenie nastroju. W nocy śpią one dłużej, pomimo to stale skarżą się na niewyspanie i z upływem dnia marzą tylko o powrocie do łóżka. Wzrasta łaknienie, szczególnie rośnie apetyt na słodycze. Nadmierne spożywanie batoników, czekoladek i innych łakoci prowadzi do przyrostu wagi. Są to bardzo charakterystyczne cechy depresji zimowej. Istotne jest, iż uczucie ciągłego zmęczenia przeważa nad przeżywaniem smutku – w pewnych przypadkach depresja sezonowa może przebiegać bez przygnębienia!
Jakie jest
rozpowszechnienie
depresji sezonowej?
Ocenia się, że około 10% społeczeństwa odczuwa mniej lub bardziej nasilone objawy depresji sezonowej. Najczęściej rozpoczyna się ona w trzeciej dekadzie życia, nie występuje po 55 roku życia. 2-3 razy częściej występuje u kobiet. Częstość występowania tej formy depresji rośnie wraz z szerokością geograficzną – jest to związane ze zmniejszaniem się długości dnia oraz ilości dni słonecznych w czasie roku. Depresja sezonowa może występować również u dzieci. Objawia się trudnościami we wstawaniu z łóżka, zasypianiu na lekcjach i trudnościami w nauce, skargami na ciągłe zmęczenie, wagarowaniem; dzieci stają się bardziej kapryśne i apatyczne.
Co powoduje
depresję sezonów?
Wydaje się, że u osób cierpiących na tą przypadłość następuje rozstrojenie się zegara biologicznego regulującego procesy życiowe człowieka. Winą za rozregulowanie zegara biologicznego obarcza się zmniejszenie ilości światła i krótszy dzień w okresie jesienno-zimowym.
Czy depresja sezonowa powinna być leczona?
Opisane objawy ustępują zwykle wiosną żeby nawrócić w okresie jesienno zimowym. Jeżeli powtarzają się regularnie przez kolejne lata i utrudniają codzienne funkcjonowanie powinny być leczone przez psychiatrę.
Jak leczy się depresję sezonową?
Obecnie uważa się, że najbardziej skutecznym leczeniem jest fototerapia. Osoby cierpiące na depresję sezonową mogą jej zapobiegać w okresie jesiennym stosując zabiegi światłolecznictwa profilaktycznie.. Skuteczne może być łączenie leczenia światłem z lekami przeciwdepresyjnymi.
Aby uzyskać pomoc należy zwrócić się do lekarza psychiatry.
Czy istnieją inne sezonowe zaburzenia nastroju?
Opisano również depresję letnią. Objawy depresyjne, które nawracają latem wydają się być związane ze wzrostem temperatury i wilgotności powietrza. Stąd wydaje się, że przebywanie w chłodnym i suchym pomieszczeniu może poprawić samopoczucie podobnie jak leczenie światłem w depresji zimowej.