14 grudnia 1926 – 16 kwietnia 2007
Urodził się 14 grudnia 1926 r. w Warszawie. Pochodził z rodziny o tradycjach wojskowych. Młodość spędził w Nowogródku, gdzie ojciec sprawował funkcję wojewody. Tam kontynuował naukę w szkole powszechnej, a potem w gimnazjum.
Już jako mały chłopiec kochał morze, nad którym spędzał często wakacje. Rodzice zabierali go na Oksywie, aby zwiedził port wojenny i przyjrzał się pracy marynarzy.
W Warszawie należał do Koła Ligi Morskiej i Kolonialnej oraz do Oficerskiego Jacht Klubu, którego ojciec był komandorem.
Wojna zastała rodzinę Sokołowskich na północy Polski. Stamtąd musiała ona uciekać na Łotwę. Młodszemu synowi udało się uciec z obozu dla internowanych i przedostać się do Szwecji, a stamtąd do Paryża. Po ataku Niemiec na Francję starszy brat p. Zygmunta przedarł się do Anglii, gdzie służył jako porucznik lotnictwa w 300 Dywizjonie Bombowym Ziemi Mazowieckiej, a on wraz z rodzicami pozostał we Francji i uczył się w liceum z internatem na Riwierze. Maturę zdał w 1943 r.
Następnym etapem w życiu Zygmunta Sokołowskiego był krótki pobyt w Hiszpanii, gdzie służył w kompanii polskiej.
W tym czasie w Gibraltarze cumował okręt wojenny „Błyskawica”. Po spotkaniu z polskimi marynarzami marzeniem bohatera wspomnień stała się służba na morzu.
Dzięki pomocy naczelnego wodza Polskich Sił Zbrojnych, gen. K. Sosnkowskiego, p. Sokołowski przedostał się do Anglii.
Służył na: krążowniku „Dragon”, ORP „Konrad” oraz na niszczycielu „Garland”. Brał udział w konwojach atlantyckich.
Po wojnie ukończył studia ekonomiczne i morskie w Wielkiej Brytanii i otrzymał dyplom oficera Brytyjskiej Marynarki Handlowej.
W 1956 r. Zygmunt Sokołowski powrócił do Polski. Przez 3 lata zajmował stanowisko zastępcy szefa produkcji w Przedsiębiorstwie Robót Czerpanych i Podwodnych, następnie zajmował się eksportem statków Stoczni Szczecińskiej, stoczni rzecznej w Płocku i we Wrocławiu oraz remontem statków zagranicznych. W Szczecinie otrzymał uprawnienia kombatanckie.
Po przejściu na emeryturę powrócił w rodzinne strony, czyli w okolice Warszawy. Zamieszkał w Wołominie. W 1989 r. rozpoczęła się jego przygoda ze Szkołą Podstawową nr 4, w której pracował jako nauczyciel języka angielskiego.
Stał się pomysłodawcą nadania naszej placówce imienia Marynarki Wojennej RP. Dzięki jego determinacji i współpracy z ówczesnym dyrektorem szkoły, p. Karolem Małolepszy, Marynarka Wojenna objęła patronatem Szkołę w 1994 r.
To z inicjatywy pana Zygmunta Minister Obrony Narodowej odznaczył: w 2001 r. dyrekcję Zespołu Szkół nr 4, w składzie: Karol Małolepszy i Małgorzata Posmyk, Brązowymi Medalami za Zasługi dla Obronności Kraju oraz w 2006 r. sztandar Szkoły – Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju.
Od 1989 r. p. Zygmunt Korwin – Sokołowski był członkiem, a potem Prezesem Ogólnokrajowego Stowarzyszenia Kombatantów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Przewodniczył budowie Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie.
Zmarł 16 kwietnia 2007 r. W dniu 24 kwietnia 2007 roku, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczpospolitej Polskiej został przez Prezydenta Polski, Lecha Kaczyńskiego odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Beata Górecka, nauczyciel ZS Nr 4
im. Marynarki Wojennej RP w Wołominie