W nocy z 6 na 7 listopada 2005 roku zmarł wieloletni proboszcz kobyłkowskiej parafii Św. Trójcy, ks. prałat Kazimierz Konowrocki. Pogrzeb odbył się w czwartek, 10 listopada, o godzinie 12.00. 60 lat kapłaństwa ks. prałata Kazimierza Konowrockiego (1943-2003)
Ks. prałat Kazimierz Konowrocki urodził się 6 kwietnia 1917 r. w Wielki Piątek we wsi Brzeziny. Ochrzczono go 9 kwietnia w drugi dzień Wielkanocy w parafii pw. św. Anny w Długiej Kościelnej. Otrzymał imię Kazimierz. Rodzicami jego byli Józef Konowrocki i Agata z d. Malesa, właściciele gospodarstwa rolnego. Rodzina liczyła siedmioro dzieci: sześciu synów i jedną córkę. On był trzecim dzieckiem. Ojciec jego urodził się jako pierwszy syn w przykładnej katolickiej rodzinie liczącej dziesięcioro dzieci (ośmiu synów i dwie córki). Mama to najstarsza córka w katolickiej rodzinie liczącej troje dzieci (dwie córki i jednego syna). Rodzice jego starali się stworzyć przykładną katolicką rodzinę spełniającą wszystkie obowiązki religijne i oddaną sprawie narodowej, sami nie mieli nałogów i zawsze dawali dzieciom dobry przykład.
Mając lat 9 przystąpił do pierwszej spowiedzi i Komunii św.
w parafii Długa Kościelna. Sakrament Bierzmowania otrzymał w tymże samym 1926 r. z rąk ks. kard. Aleksandra Kakowskiego. Szkołę podstawową ukończył w Brzezinach, a gimnazjum w Mińsku Mazowieckim w 1937 r., po czym wstąpił do Seminarium Duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał
19 czerwca 1943 r. z rąk ks. biskupa Antoniego Szlagowskiego. Rektorem Seminarium i jego wychowawcą był prawie przez trzy lata (1940-1942) ks. Roman Archutowski, który został aresztowany i zamordowany w roku 1943 w obozie niemieckim na Majdanku, a w roku 1999 został zaliczony przez Ojca Świętego Jana Pawła II do grona błogosławionych. Ks. Kazimierz jako wikariusz pracował w parafiach: Zduny k. Łowicza (1943-45), Kiernozia (1945-46), Legionowo i Sochaczew (1946-były to chwilowe zastępstwa), Raszyn (1946-1950), Jadów (1950 – zastępstwo aresztowanego ks. proboszcza E. Święckiego przez 3 miesiące), Warszawa-Żoliborz parafia św. Stanisława Kostki (1950-1954) i Warszawa, parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus przy
ul. Tamka (1954-1958). W tym czasie w roku 1950 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, otrzymał magisterium z teologii na wydziale prawa kanonicznego.
Od roku 1958 do 1969 był proboszczem parafii Jeziórka k. Grójca
i wicedziekanem dekanatu grójeckiego i wtedy otrzymał od ks. kardynała Prymasa Stefana Wyszyńskiego tytuł kanonika – przywilej rokiety i mantoletu. W czerwcu 1968 r. obchodził uroczyście Jubileusz 25-lecia święceń kapłańskich. W okresie proboszczowania ks. Kazimierza została przebudowana dzwonnica, odlano trzy nowe dzwony (parafia nie miała dzwonów od I wojny światowej), wykonano całkowite nowe ogrodzenie z żelaza dekoracyjnego: kościoła, plebanii i budynków kościelnych, uporządkowano teren przy kościele i położono płyty betonowe, ogrodzono cmentarz grzebalny murem
z kamieni, założono blachę cynkową na dachach plebanii, domu katechetycznego i organistówki, pomalowano kościół tak wewnątrz, jak
i z zewnątrz, wybudowano kanalizację plebanii i łazienkę, a także wykonano wiele innych prac.
W roku 1969 ks. Kazimierz Konowrocki został mianowany proboszczem parafii Kobyłka. Ks. kard. Prymas Stefan Wyszyński obok pracy duszpasterskiej zlecił mu trzy zadania: odbudowę rozbitej w czasie Insurekcji Kościuszkowskiej w 1794 r. wieży kościoła, ocalenie kaplicy i cmentarza żołnierzy poległych w 1920 r.
w bitwie z bolszewikami w Ossowie
i podzielenie zbyt rozległego terenu Kobyłki na kilka mniejszych parafii. Zadania te wypełnił całkowicie.
W roku 1973 odbudowano wieżę kościoła w czym nie przeszkodził nawet fakt, że złodziej wywołał pożar w kościele (spłonął wówczas zabytkowy ołtarz, który odbudowano do roku 1977, a także dokonano całkowitej renowacji zniszczonego przez pożar wnętrza kościoła). Wyremontowano dach kościoła, założono blachę miedzianą i odnowiono elewację kościoła.
W roku 1978 odbudowano kaplicę na cmentarzu poległych w Ossowie,
a w 1982 r. rozbudowano ją i dodatkowo postawiono wiatę na ołtarz polowy. Po trzyletnim prawie procesie sądowym parafia Kobyłka uzyskała na własność 3,5 ha terenu przyległego do kaplicy. Kaplica
w Ossowie pw. Matki Bożej Zwycięskiej stała się Sanktuarium Narodowym, gdzie w rocznicę „Cudu nad Wisłą” w dniu 15 sierpnia przy licznym udziale wiernych z całej Polski, księży biskupów, władz państwowych
i wojska odbywają się wspaniałe uroczystości narodowe. Od roku 1992 we wrześniu organizuje się tam Zloty Młodzieży z diecezji warszawsko-praskiej, w których uczestniczą księża biskupi i kilka tysięcy młodzieży.
Na terenie parafii Kobyłka powstały trzy nowe parafie: Duczki
w 1975 r., Kobyłka Stefanówka
w 1985 r. i Helenów w 1995 r. W roku 1993 ks. Kazimierz obchodził uroczysty jubileusz 50-lecia kapłaństwa,
a w 1995 r. odszedł na emeryturę z prawem pozostania w parafii
i dalszego zamieszkania na plebanii. Proboszczem parafii został mianowany ks. kanonik Władysław Walczewski, który zamieszkał w nowym dużym budynku katechetycznym. Ks. kanonik Władysław Walczewski był już chory i zmarł w 1997 r.,
a jego następcą został ks. kanonik Jan Andrzejewski. Zamieszkał on także
w nowym domu.
Ks. Konowrocki pozostał w parafii i pomagał w pracy duszpasterskiej proboszczowi, a w wolnym czasie starał się utrwalić na piśmie różne ważne zdarzenia, które działy się,
w parafii, dotyczące jej dziejów,
a także kościoła, cmentarza grzebalnego, kapłanów i osób zasłużonych dla parafii i miasta, by pamięć o nich nie zaginęła. To co zapisał znajduje się w miesięczniku parafialnym „Nasz Głos”. Opisał też wiele uroczystości, które miały miejsce w parafii.
W dniu 28 sierpnia 1987 r. Ojciec Święty Jan Paweł II odznaczył go godnością prałata Kapelanem Honorowym Jego Świątobliwości. W dniu 24 grudnia 1992 r. biskup warszawsko-praski Kazimierz Romaniuk mianował go prałatem Kapituły Kolegiackiej w Radzyminie z funkcją Archidiakona Kapituły. W dniu
15 sierpnia 1995 r. prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Wałęsa odznaczył go Srebrnym Krzyżem Zasługi za ocalenie dla potomnych Sanktuarium Narodowego poległych w 1920 r. pod Ossowem.
W dniu 30 lipca 1997 r. Rada Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa Narodu nadała mu Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej za opiekę nad Sanktuarium Narodowym w Ossowie. W dniu
15 sierpnia 2001 r. otrzymał medal im. ks. Jerzego Popiełuszki, a 23 sierpnia 2001 r. Srebrny Medal Ministra Obrony Narodowej „Za zasługi dla obronności kraju”.
Praca duszpasterska ks. prałata
i współpracujących kapłanów przez ponad 30 lat posługiwania w naszej parafii dała wspaniałe owoce
w postaci licznych grup formacyjnych. Mimo przejścia na zasłużoną emeryturę ks. prałat Konowrocki był nadal zaangażowany i aktywny
w codziennym kapłańskim posługiwaniu. Całe pokolenie mieszkańców Kobyłki z podziwem i szacunkiem towarzyszyło dokonaniom ks. prałata. Wszystkie dzieła dokonane
w parafii i nie tylko na wieki wpisują osobę ks. prałata Kazimierza Konowrockiego do grona wybitnych postaci obok ks. bp. Marcina Załuskiego i ks. kanonika Franciszka Marmo.